Według badań nawet 1/3 Polaków posiada blizny. Stanowią one często problem nie tylko medyczny, ale także kosmetyczny i psychologiczny. Blizny przerostowe i keloidy powodują dyskomfort, a także często prowadzą do zaburzeń funkcjonalnych i deformacji. Towarzyszy im uczucie ciągnięcia, ból i świąd. Stanowią też duży problem psychologiczny, ponieważ mogą powodować utratę pewności siebie, zwłaszcza gdy ich proces gojenia się przebiega niefizjologicznie. Blizny charakteryzują się odmiennym kolorem lub wypukłością, co powoduje dyskomfort estetyczny. Stanowi to problem głównie dla kobiet, które często starają się ukryć bliznę poprzez zmianę sposobu ubierania się.

Całkowite usunięcie blizny, która już powstała nie jest możliwe, ale warto przeciwdziałać powikłaniom nieprawidłowo gojącej się blizny. Pomóc w tym może terapia manualna blizny.

Co to jest blizna ?

Blizna jest to tkanka włóknista, która powstaje w celu naprawy miejsca uszkodzonego na skutek proliferacji naskórka i skóry właściwej. Charakteryzuje się ona mniejszą sprężystością, słabszym ukrwieniem i odżywieniem. Blizna, pomimo dużej zawartości włókien kolagenowych w tkance łącznej, nie ma właściwości i cech tkanki pierwotnej.

Typy blizn

Wyróżniamy następujące typy blizny:

– blizna przerostowa – zwiększa swój przekrój podłużny, pozostając w granicach obszaru rany pierwotnej, drażliwa, zaczerwieniona, swędząca, pojawia się już po około 6 tygodniach,

– keloid – rozwija się latami, czerwony, swędzący, tworzy się w konkretnych miejscach, nie cofa się samoistnie,

– blizna zanikowa – postrzegana jako wgłębienie w skórze,

– rozstęp – w głównej mierze występuje u osób młodych, kobiet w ciąży i osób otyłych, czerwone rozstępy mogą mieć charakter tymczasowy, natomiast białe są zmianami trwałymi.

Dlaczego warto pracować z blizną ?

Warto pamiętać, że blizna może powodować negatywne skutki nie tylko w miejscu w którym powstała, ale także w odległych tkankach i narządach.

Pomiędzy skórą a powięzią pod wpływem tkanki bliznowatej tworzy się swoiste połączenie. W konsekwencji doprowadza do powstawania ograniczenia lub utraty płaszczyzn przesuwania się tkanki.

Przykładowo, blizna powstała w wyniku cesarskiego cięcia może prowadzić do bezpłodności czy bolesnego miesiączkowania. Może także przyczynić się do wystąpienia endometriozy, dyspareunii, bóli miednicowych, a także do krwotoków miesiączkowych.

Wśród innych powikłań wyróżniamy m.in.:

• przykurcze mięśniowe,

• zaburzenia postawy ciała i wzorców ruchowych,

• ostre i rwące dolegliwości bólowe

oraz przenoszenie nadmiernych obciążeń mechanicznych na inne obszary.

Kiedy rozpocząć terapię manualną blizny ?

Nie ma jednoznacznego protokołu określającego kiedy powinno się rozpocząć pracę z blizną. W początkowym etapie gojenia się rany terapia manualna blizny obejmuje tkanki bezpośrednio sąsiadujące, natomiast praca stricte na bliźnie możliwa jest po wygojeniu się rany (ok. 3-4 tygodnie). Pamiętajmy, że nawet dawno powstałą bliznę warto sprawdzić pod kątem ewentualnych zrostów i nieprawidłowości. Możemy pracować z każdą blizną, nie tylko powstałą w wyniku np. cesarskiego cięcia, ale także po wszelkiego rodzaju operacjach i zabiegach.

Na czym polega terapia manualna blizny?

Najważniejsze jest opracowanie odpowiedniej strategii pracy z blizną. Główną techniką pracy z bliznami jest mobilizacja, którą można rozpocząć nawet przy założonych szwach. Dodatkowo wykorzystuje się kombinacje różnych zabiegów z zakresu fizykoterapii oraz kinesiotaping.

Metoda Kinesiotapingu polega na aplikacji taśm na całym przebiegu rany, co przynosi pozytywne efekty w postaci: zwiększenia elastyczności i przesuwalności tkanek, spłycenia blizny, poprawy kolorytu oraz twardości blizny.

Warto wspomóc terapię poprzez zastosowanie laseroterapii lub ultradźwięków. Nierzadko też leczenie ran wspomaga się farmakoterapią w postaci preparatów z silikonem, sterydami lub enzymami.

Z terapii manualnej blizny możesz skorzystać w naszym gabinecie fizjoterapii uroginekologicznej lub podczas rehabilitacji i indywidualnej.

Źródło zdjęcia: Image by Freepik.com